امسال پنجاهمین سالگرد تجزیه رسمی بیتلز است. در این مدت ، یک اتفاق عجیب و شگفت انگیز برای موسیقی آنها رخ داد – طرفداران جوان جدیدی پیدا کرد ، بسیاری از چمدان های خود را از دست داد و تقریبا به یک دارایی جمعی تبدیل شد. نوعی استخر خلاقانه ، که می توانید از آن بنوشید و بازی کنید ، شبیه تئاترهای شکسپیر است (جرات می کنم بگویم؟). به این افسانه ها گوش فرا دهید که به گذشته نگاه می کنند و همچنین بر فراز خورشید پرواز می کنند.
فلورانس و ماشین! عزیز: پل مک کارتنی معروف در مورد این یکی فریاد زد. بنابراین فلورانس ولچ در سال 2009 چه کاری انجام داد؟ چهل سال بعد از نسخه اصلی ، لحنی جسورانه ، تقریباً موسیقی-کشوری به شما می افزاید ، نت های چشمگیری که مک کارتنی نمی توانست داشته باشد. آهنگ و مجری کاملاً با هم مطابقت دارند – ولش به اندازه کافی عاشقانه به نظر می رسد که وقتی آواز می خواند “وقتی به تو می گویم باورم کن” واقعاً او را باور کردی.
Regina Spector در حالی که گیتار من آرام گریه می کند: جورج هریسون متن ترانه ها را در سال 1968 پس از خواندن کتاب I Ching به عنوان تمرین شانس نوشت. آن را به عنوان آهنگی الهام گرفته از تفکر چینی ، ضبط شده توسط یک گروه انگلیسی ، که موسیقی دان آمریکایی متولد روسیه است ، با احتیاط به سبک ژاپنی تبدیل کند. نسخه Spectrum در فیلم انیمیشن “Kubo and Two Strings” 2016 بازی می کند.
چوب Cornershop نروژی (این پرنده پرواز کرد): بله ، گروهی که Brimful را از Asha ساخت. این یک نسخه ساده پنجابی است که برای سرگرمی در سال 1997 ضبط شده است. خلق و خوی شرقی و غربی وقتی بوجود می آید که شما این س wonderال را دارید که آیا Cornershop واقعاً سیتار را نگه داشته است؟
Fiona Apple on the Universe: فیونا اپل که به طور گسترده در میان بهترین کاورهای بیتلز مورد توجه قرار گرفته است ، آهنگ زیبا و جذاب این نسخه 1998 را اجرا می کند ، در زمانی که یوگا در غرب دوباره محبوب شده است. این یک دوره خوب برای موسیقی Fab Four در هالیوود بود – این کاور در موسیقی متن Pleasantville و نسخه “از آنجا” الیوت اسمیت بود که کیسه پلاستیک در “Beauty American” شناور بود.
لوسی در آسمان ویلیام شاتنر: نفرت ها می گویند این نسخه نباید وجود داشته باشد. و اما ما اینجا هستیم ، با آوازهای پشتیبان ، پشتیبانی ابزاری و شاتنر ، که مدام کار می کند ، زیرا او این آهنگ را به اندازه بیتلز جدی می گیرد. کاملا احمقانه است ، فقط “از پشت بالا بروید ، در ابرها سر کنید”.
دیروز بیلی آلیش: از نظر بسیاری ، این بهترین قسمت اسکارهای 2020 بود. آه های آرام ایلیش در متن ترانه های لنون-مک کارتنی شکسته شده است. در پایان او تقریبا گریه می کند و احتمالاً شما هم هستید.
آلیس کوپر و استیو وی “هی ، بولداگ”: انصافاً ، 1966 اصلی تقریباً فلزی بود – گیتار نرم است ، حال و هوا سر و صدا است. اما کوپر و وای با آواز و تنظیم به مرحله بعدی می روند. این آهنگ در Butchering the Beatles: A Headbashing Tribute ، مجموعه ای از جلدها ، در سال 2006 ظاهر می شود. نسخه های دیگر: “Eleanor Rigby” از “Realm” و “Helter Skelter” توسط Motley Crue.
بد مغز مسافر روز: آنجا که Fab Four غرغره می کند ، گروه رگی سرد است. صدا – پانک سخت ، عجله با ریتم ، پرتاب جیغ به عنوان یک تعجب. این آهنگ کاملاً متفاوتی است و بسیار مشکل است.
تمام آنچه در مورد ایمی واینهاوس دوست دارم: در این نسخه از 2008 ، واینهاوس تمام عیار پسر را به چیزی خطرناک تبدیل می کند ، تقریباً با یک عاشق اکراه مذاکره می کند. همانطور که یکی از مفسران یوتیوب می گوید: “فقط امی می تواند صدای بیتلز را به نظر برسد که آهنگ او باشد”
شب روز سخت “Blues Beatles”: هیچ کدام از این انحرافات نرم کننده در این مسیر 2017 نیست. این گروه برزیلی ریتم خود را حفظ می کند اما موسیقی ظریف یک کلوپ شبانه جاز را با آوازی اضافه می کند که به صدائی قلب بیتلز می رسد. سلام ، موسیقی همیشه یک روز سخت است!