جشنواره موسیقی Lerici به عنوان نمادی از شروع زندگی موسیقی ایتالیا

Category: اخبار روز موسیقی

 جشنواره موسیقی Lerici جشنواره موسیقی Lerici

​​С جشنواره موسیقی Lerici در تاریخ 3 تا 16 آگوست سال 2020 در شهر زیبای Lerici ایتالیا در سواحل دریای Ligurian برگزار شد.

رسانه های ایتالیا پیش از این این رویداد را نمادی از آغاز زندگی موسیقی کشور خوانده اند: در اینجا ، در خلیج شاعران ، 14 کنسرت در مناطق آزاد برگزار شد که در کل بازدید کرد و بیش از 3000 نفر.

در میان شرکت کنندگان مشهورترین موسیقی دانان ایتالیایی وجود دارند: آنا تیفو ، آلبرتو بولونیا ، گابریل پیرانونزی ، گایا گایبازی ، فرانچسکو فیوره ، جوزپه برونو ، گلوریا کامپانر ، کاستانزا پرنسیپ ، بئاتریس رعنا ، ماریو استفانو پیوترودارچی و بسیاری دیگر.

این برنامه شامل اجرای انفرادی ، مجالس مجلسی ، کنسرت با ارکستر و همچنین یک کلاس بزرگ از مسترها و سایر برنامه های آموزشی است.

درباره چگونگی برگزاری جشنواره ای از این سطح در tempora pestis (در طی همه گیر شدن بیماری) ، نحوه دیدار بین نوازندگان و عموم مردم و تغییراتی که در آینده در انتظار صنعت موسیقی است ، با مدیر هنری و رئیس جشنواره ، رهبر ارکستر Gianluca Marciano گفتگو کردیم و برخی از تکنوازان.

جیانلوکا مارسیانو ، رهبر ارکستر ، مدیر هنری و رئیس جشنواره موسیقی لریسی

– استاد ، لطفا آنچه را در قرنطینه انجام داده اید به اشتراک بگذارید ؟ این زمان چگونه استفاده شد؟

 Gianluca Marciano Gianluca Marciano

Gianluca Marciano: دائماً به این فکر می کنم که با وجود همه گیری همه گیر چه کاری می توانم انجام دهم تا موسیقی متوقف نشود. من با بسیاری از همکاران از سراسر جهان صحبت کردم ، روی ایده های جدید کار کردم ، برنامه ریزی کردم و سرانجام منتظر اولین سیگنال شروع کار بودم.

– در بهار ، وضعیت ویروس کرونا در ایتالیا وحشتناک بود چگونه تصمیم به برگزاری جشنواره گرفتید؟ محدودیت های وقایع در آن زمان چه بود؟

د م.: من هرگز امیدم را از دست نداده ام ، حتی در بدترین لحظه های بیماری همه گیر در ماه مارس و آوریل. من در خارج از کشور بودم ، در ارمنستان بودم ، اما مدام با ایتالیا در ارتباط بودم ، هر اخباری را از دولت و کارمندانم دنبال می کردم.

من تصمیم نهایی را برای برگزاری جشنواره در اواخر آوریل گرفتم ، به محض دریافت اولین قطعنامه با مقررات ایمنی برای برنامه های بیرون و داخل. محدودیت ها بسیار سختگیر بودند ، از فاصله روی صحنه و تماشاگران ، تا الزام برای ضد عفونی کردن همه چیز قبل و بعد از کنسرت. برای هر نوازنده یک پایه موسیقی ، ماسک ، ژل ، پوسترهای اطلاعاتی ، پیام های صوتی و تصویری ، و همچنین تعداد محدودی مهمان در کنسرت ها.

همچنین محدودیت هایی برای محل برگزاری وجود داشت (200 تماشاگر در داخل خانه ، 1000 نفر – در مناطق آزاد ، از جمله پرسنل خدماتی و مطبوعات). این امر از قبل به ما این امکان را می داد که اولین گام ها را به سمت جشنواره برداریم ، اما هنوز مشخص نبود که به چه کسی اجازه سفر داده می شود ، چه زمانی این اتفاق می افتد و چگونه اتفاق می افتد.

همه اینها مانع من نشد و من شروع به جستجوی راه حل کردم. یک تغییر اساسی در برنامه ، حتی تغییر در قالب ، برقراری تماس با بهترین نوازندگان ایتالیا ، ایجاد یک مکان جدید در فضای باز ، جستجوی شرکا و حامیان جدید – همه اینها کلید موفقیت ما شده است.

– Lerici – مکانی با زیبایی باورنکردنی ، مورد تحسین شلی ، بایرون و واگنر … چه چیز دیگری برای یک جشنواره موسیقی مناسب است؟

د م.: لریچی شهری زیبا با منظره ای نفس گیر است که از طبیعت زیبا از دریا گرفته تا کوه احاطه شده است. رنگ های گرم خانه های معمولی لیگوریا ، یک قلعه بزرگ ، روستاهای خیره کننده در منطقه اطراف مانند Tellaro ، شراب های خوب و سنت های آشپزی قرن ها الهام بخش هنرمندان از سراسر جهان است. به همین دلیل لریچی و اطراف آن “Golfo dei Poeti” (“خلیج شاعران”) نامیده می شوند. فکر می کنم این دلیل خوبی برای برگزاری جشنواره در آنجا باشد.

اضافه می کنم که این شهر زادگاه من است و از کودکی همیشه آرزو داشتم موسیقی را به آنجا بیاورم. به یاد دارم که به دوستانم در مدرسه قول می دادم که روزی برای اجرای برنامه با ارکسترهای معروف و سایر همکاران به لریسی می آیم.

عامل اصلی این است که ما از دولت شهر پشتیبانی خوبی دریافت کردیم. در پایان ، ما طی سه سال سه جشنواره برگزار کردیم.

لریچی از موقعیت استراتژیک بسیار خوبی برخوردار است: این شهر در تلاقی سه منطقه مهم مانند لیگوریا ، توسکانی و امیلیا-رومانیا قرار دارد. در اینجا ، در ویلاهای زیبای خود ، خارجیانی زندگی می کنند که می خواهند رویدادهای مهم فرهنگی را در شهر برگزار کنند ، که قبل از ورود ما در آنجا نبوده است.

– برنامه جشنواره چگونه تدوین شد؟ چگونه تکنوازان انتخاب شدند؟

د م.: به دلایل واضح ، ما نمی توانستیم از نوازندگان خارجی دعوت کنیم ، و من نمی خواستم خطر کنم. چالش برنامه ریزی جشنواره به عنوان ویترین موسیقی ایتالیایی بود.

در طول کار من با بسیاری از موسیقی دانان فوق العاده ملاقات کرده ام و با اکثر آنها دوست صمیمی شده ایم. من آنقدر خوش شانس بودم که بهترین نوازندگان ایتالیایی زمان خود را دعوت کردم: بئاتریس رعنا ، آنا تیفا ، سیلویا کاردا ، گلوریا کامپانر ، گابریل پیرانونزی ، جولیو پلوتینو ، فرانچسکو فیوره ، اریکا پیکوتی ، لودویکا رانا ، ماسیمو اسپادا ، گایا گایلیبازی ، گیوجو کاریبزا ، وینچنزو کوستانزو ، فابیو آرمیلاتو ، ماریو استفانو پیوترودارچی ، جوزپه برونو ، کوارتت منحصر به فرد ساکسوفون ، بتی ماهارینسکی ، لوئیجی کاریو و پائولی گیو. بازگشت به کار

– امسال توجه زیادی به اف. فلینی و ای. موریکونه شده بود: سینما و موسیقی در این جشنواره چگونه با یکدیگر ارتباط داشتند؟

د م.: 2020 سال بزرگداشت نابغه سینما از فدریکو فلینی است. صدمین سالگرد تولد وی در سراسر جهان جشن گرفته می شود و ما نمی توانیم این تاریخ را نادیده بگیریم.

متأسفانه در همان سال ما یکی از بزرگترین آهنگسازان زمان خود را از دست دادیم – انیو موریکونه.

انیو موریکونه آهنگساز درگذشت

موسیقی و سینما از اولین روز اختراع سینما با یکدیگر بسیار نزدیک هستند. بسیاری از مشهورترین صحنه ها در ذهن ما با موضوع زیبایی که مخصوص آنها نوشته شده مرتبط است. موسیقی قدرت بیان را افزایش می دهد و گاهی سریعتر از فیلم به احساس بیننده می رسد. جادوی فلینی بدون موسیقی نینو روتا به سختی خود را نشان می داد ، همانطور که آثار سرجیو لئونه و بسیاری از کارگردانان بزرگ دیگر بدون آنیو موریکونه به شاهکار تبدیل نمی شدند.

پدرخوانده موسیقی فیلم نینو روتا

< strong> – اشاره کردید که مفهوم جشنواره تغییر کرده است. جشنواره امسال چه ویژگی خاصی دارد؟

د م.: من امسال را صفر می دانم. این یک جشنواره کاملاً جدید است. امسال ، نوازندگان به لریچی آمدند و به مدت دو هفته در اینجا زندگی کردند ، تمرین کردند ، اجرا کردند ، صحبت کردند ، تبادل تجربیات کردند ، کلاسهای فوق العاده برگزار کردند.

معمولاً در جشنواره شما وقت این کار را ندارید ، می آیید ، بازی می کنید ، می روید … من همیشه آرزو داشتم که دوستانم را به زادگاهم دعوت کنم و از موسیقی در کنار آنها لذت ببرم ، اما نه تنها موسیقی! در اینجا اتصالات و تماس های جدید شکل می گیرد. مهمترین چیز یک فضای عالی ، بدون استرس ، هیچ منفی ، “رفتار ستاره ای” نیست ، اما فقط سرگرمی و موسیقی در بالاترین سطح است!

همچنین ، برای اولین بار ، ما یک آهنگساز مقیم داشتیم – الکسی شور. من موسیقی او را همانطور که توسط بسیاری از موسیقیدانان و رهبران مشهور موسیقی اجرا می شد می شنیدم. در لریچی ، من بعد از جشنواره موسیقی 20 ، که در ماه ژوئیه در ایروان برگزار شد ، برای دومین بار آثاری از الکسی شور را اجرا کردم.

باید بگویم که کارهای او برای ارکستر بسیار طاقت فرسا است ، لحظات مجازی زیادی وجود دارد ، اما همه چیز روشن است و بسیار خوب است نوشته شده است.

اجرای کارهای مدرن با ملودی های زیبا که حتی بعد از اجرا در حافظه شما باقی مانده بسیار زیبا است. این موسیقی نوشته شده برای عموم است و مخاطب آن را بسیار دوست دارد. من به عنوان یک رهبر ارکستر آن را دوست داشتم و امیدوارم در آینده شانس بیشتری برای همکاری با الکسی داشته باشم.

– جشنواره ای در این سطح بدون حمایت برگزار نمی شود … >

D. م.: مطمئناً! امسال ما یک شریک جدید داریم – بنیاد حمایت از فرهنگ اروپا (EUFSC) و رئیس جمهور آن ، کنستانتین ایشخانوف. مشارکت با EUFSC یکی از دلایل اصلی آن بود ، اگر نگوییم دلیل اصلی برگزاری جشنواره در سال جاری.

من باید از کنستانتین ایشخانوف تشکر کنم ، زیرا او دقیقاً در زمان لازم ابتکار عمل را به عهده گرفت. او از همان لحظه اول مکالمه ما را پشتیبانی کرد و کل تیم بنیاد سخت تلاش کردند تا به ما کمک کنند. من واقعاً امیدوارم که این همکاری ادامه یابد و حتی بیشتر توسعه یابد. جشنواره با داشتن چنین شریکی بسیار خوش شانس است.

ماریو استفانو پیترودارچی (بندونئون)

– اولین دیدار شما با مردم چگونه بود؟

ماریو استفانو پیترودارچی: فقط در جشنواره لریسی بود. قرنطینه برای من دوره سختی بود ، زیرا من زیاد مسافرت می کردم و 20 سال بدون توقف حرکت می کردم. در طی این روزهای طولانی ، سعی کردم روی تحصیلاتم تمرکز کنم.

خوشبختانه با فرا رسیدن تابستان ، همه چیز بهتر شد و فعالیت از سر گرفت. من حدود 10 سال است که استاد استاد جیانلوکا مارسیانو را می شناسم. همیشه به اشتراک گذاشتن یک مرحله با یک نوازنده از عمق او بسیار زیبا است.  Mario Stefano Pietrodarki ماریو استفانو پیوترودارکی

من باید اعتراف کنم که در طول عملکردم در لریسی ، فشار من مخاطب را کمی ترساندم (می خندد). از آنجا که ما هنرمندان عادت داریم روزانه توسط مخاطب ، کف زدن و در آغوش گرفتن تغذیه شویم ، خیلی دلم برای آن تنگ شده بود! اما همه چیز خوب پیش رفت ، زیرا بینندگان ما نیز بسیار خسته بودند.

من همیشه معتقد بوده ام که موسیقی می تواند با مشارکت دو حزب برگزار شود: نوازندگان و مردم ، بدون تعامل آنها ، بدون عشق و نزدیکی شنونده ، موسیقی غیرممکن است. با تشکر از جشنواره برای فرصتی که به همه ما ایجاد کرد.

آنا تیفو (ویولون)

– درباره اولین اجراهای خود بعد از قرنطینه برای ما بگویید ؟

آنا تیفو: من چهار ماه را بدون کنسرت گذراندم و باید اعتراف کنم ، آنقدر برای من سخت بود که یک ماه تمام ویولن را لمس نکردم. جیانلوکا اولین کسی بود که با من تماس گرفت و از ایده خود برای جشنواره گفت. وقتی او تماس گرفت بسیار خوشحال شدم ، زیرا کار با جیانلوکا فوق العاده است ، او یک موسیقی دان عالی و دوست واقعی من است.

وقتی به صحنه رفتم ، احساس کردم برای اولین بار در حال اجرا هستم … من بیشتر از حد معمول عصبی بودم چون قبل از این بیش از یک ماه هرگز در بازی وقفه نداشتم. اما واقعا عالی بود که دوباره برای مردم بازی کنم! مخصوصاً برای من – من فردی بسیار خجالتی و محفوظ هستم و وقتی ویولن می زنم احساساتم راحت است و احساساتم از موسیقی ای که من می نواخت ناشی می شود.  آنا تیفو آنا تیفو

من برای اولین بار در جشنواره موسیقی پخش کردم الکسی شور ، او بسیار احساساتی و آهنگین است. همچنین نوشتن آن بسیار جالب و نواختن ویولن بسیار آسان است. گوش دادن به او خوب است. او آهنگساز فوق العاده ای است که سبک من مرا به یاد راخمانینوف می اندازد. امیدوارم در آینده فرصت اجرای کارهای بیشتری از شور را داشته باشم! ​​

من می خواهم به همه افرادی که برای این جشنواره خیلی زحمت کشیدند و این کار را انجام دادند تشکر کنم. به ویژه بنیاد حمایت از فرهنگ اروپا و جیانلوکا مارسیانو. به هر حال ، در سال 2021 من در جشنواره ای در مالت که توسط این بنیاد برگزار می شود ، شرکت می کنم ، بنابراین خوشحال شدم که همکاری را آغاز کردم.

آنچه واقعاً ارزشمند است این است که ، با وجود کار بزرگی که همه باید انجام دهند ، آنها همیشه آماده بودند تا به ما کمک کنند و همه کارها را انجام دهند تا لبخندهایی بر لبهایمان بیاورند. برای من بسیار مهم است که وقتی کار می کنم ، افراد مثبتی در اطراف من باشند. این باعث بهتر شدن محیط ، موسیقی بهتر ، انرژی مثبت بلافاصله روی صحنه متولد می شود.

آلبرتو بولونیا (ویولن)

– در مورد چه می توانید بگویید سازماندهی جشنواره؟

آلبرتو بولونیا: می توانم در مورد جشنواره با سه صفت حرفه ای ، کارآمد و دوستانه بگویم. عرض آلبرتو بولونیا و جیانلوکا مارسیانو Alberto Bologna and Gianluca Marciano

– بخشی از برنامه شما متشکل از قطعات موسیقی معاصر بود ، آیا می توانید در این باره توضیح بیشتری دهید؟

A. ب: من عادت دارم که بسیاری از موسیقی های مدرن را اجرا کنم. من فکر می کنم که علی رغم تفاوت در سبک و به جرات می توانم بگویم در فلسفه ، می توانیم دو دسته بزرگ از آهنگسازان را از هم تفکیک کنیم: اولی ها شامل کسانی می شوند که فقط برای خود و نخبگان می نویسند ، دسته دوم – کسانی که برای خود و مخاطب می نویسند. .

آهنگسازان دسته دوم به من نزدیکتر هستند و در جشنواره کشف موسیقی کردم: با موسیقی آهنگساز الکسی شور آشنا شدم. موسیقی او بلافاصله ارتباط عاطفی نزدیک با مخاطب برقرار می کند. این پیش پا افتاده نیست ، اما کاملاً با ظرافت از بسیاری از منابع الهام گرفته شده است ، که کاملاً توسط کنسرتوی ویولن وی در سه قسمت “Phantasm” ، که من در این جشنواره بازی کردم ، کاملاً اثبات شده است.

و شوخ طبعی ، در حالی که حرکت دوم تغزلی یک توازن کامل برای انرژی شدید دو مورد دیگر است. من مشتاقانه منتظر پخش دوباره Phantasms و همچنین سایر ساخته های وی برای ویولن هستم.

Costanza Principe (پیانو)

– به ما بگویید چه شکلی است آیا قرار است بعد از یک وقفه طولانی دوباره به صحنه برگردم؟

– جشنواره لحظه ویژه ای برای من و ، فکر می کنم ، برای همه ما بود. هنوز هم ، همه گیری تأثیر بسیار مهمی بر موسیقی دانان و از نظر روانشناسی نیز داشت. اما به لطف جشنواره ، ناگهان همه ما در یک شهر زیبا با هم بودیم و دوباره روی صحنه بودیم! این جشنواره به من فرصت ایجاد موسیقی با دیگران را داد که به نظر من یکی از بالاترین شکل های ارتباطی است.  Costanza Principe Costanza Principe

من با نوازندگان شگفت انگیز برنامه اجرا کرده ام. ما سه نفره بتهوون را برای پیانو ، فلوت و باسن با سیلویا کاردو و پائولو کارلینی و سه تایی شماره 2 بسیار تاریک پیانو شوستاکوویچ با آنا تیفو و اریکا پیکوتی نواختیم.

در جشنواره من همچنین دفترچه یادداشت سفر آلکسی ، آهنگساز مقیم جشنواره را اجرا کردم. شورا برای پیانو و ارکستر با همراهی جیانلوکا مارسیانو و ارکستر جشنواره لریسی و تجربه فوق العاده ای بود – برای من این آهنگساز جدید است.

من فکر می کنم Travel Notebook یک قطعه کار درخشان است که با هدایت آن به طور مستقیم با مخاطب صحبت می کند در هفت شهر و موقعیت مختلف. سفری واقعی از طریق موسیقی. باید توجه داشته باشم که این قطعه سازندگان موسیقی را طلب می کند (من خودم می گویم) – قسمت پیانو در بعضی مواقع دشوار بود! اما هم من و هم تماشاگران از نتیجه راضی بودیم! تجربه فوق العاده!

تهیه شده توسط جنت آرلت  جشنواره موسیقی Lerici

joker123 casino malaysia minyak dagu mega888 apk pussy888 xe88 joker123 super 8 ways ultimate live casino malaysia live22 malaysia mega888 apk 免费电影 casino malaysia