کاوشگر Chang’e-5 که به نام الهه ماه باستان چینی ماه نامگذاری شده است ، در صدد جمع آوری موادی است که می تواند به دانشمندان در درک بیشتر ریشه و شکل گیری ماه کمک کند. این ماموریت توانایی چین برای دستیابی از راه دور نمونه از فضا را قبل از ماموریت های پیچیده تر آزمایش می کند.
در صورت موفقیت ، این ماموریت باعث خواهد شد چین تنها سومین کشوری باشد که نمونه های قمری را پس از دهه ها پیش از ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی بازیابی کرده است.
از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی لونا 2 بر روی ماه در سال 1959 ، اولین شی object ساخته شده توسط بشر که به یک جرم آسمانی دیگر رسیده است ، تعداد انگشت شماری از کشورهای دیگر از جمله ژاپن و هند مأموریت های ماه را آغاز کرده اند.
در برنامه آپولو ، که برای اولین بار مردان را بر روی ماه قرار داد ، ایالات متحده 12 فضانورد را طی 6 پرواز از سال 1969 تا 1972 به زمین انداخت و 382 کیلوگرم (842 پوند) سنگ و خاک را بازگرداند.
اتحاد جماهیر شوروی در دهه 1970 سه مأموریت بازگشت موفق رباتیک را به خدمت گرفت. آخرین نمونه ، لونا 24 ، 170.1 گرم (6 اونس) نمونه در سال 1976 از Mare Crisium یا “دریای بحران ها” بازیابی کرد.
کاوشگر چین که قرار است طی روزهای آینده پرتاب شود ، سعی خواهد کرد 2 کیلوگرم (4/1 پوند) نمونه را در یک منطقه قبلاً بازدید نشده در دشت گدازه عظیم معروف به Oceanus Procellarum یا “اقیانوس طوفان” جمع آوری کند.
جیمز هد ، دانشمند سیاره ای در دانشگاه براون گفت: “منطقه نمونه ماه آپولو-لونا ، گرچه برای درک ما حیاتی است ، اما در منطقه ای انجام می شود که کمتر از نیمی از سطح ماه را شامل می شود.”
وی گفت ، داده های بعدی از مأموریت های سنجش از دور مداری ، تنوع وسیع تری از انواع سنگ ها ، کانی شناسی ها و سن را نشان می دهد تا آنچه در مجموعه های نمونه آپولو-لونا نشان داده شده است.
رئیس گفت: “دانشمندان قمری از مأموریت های بازگشت نمونه رباتیک به این مناطق مختلف حیاتی حمایت می کنند تا به س hostالات اساسی باقی مانده از اکتشافات قبلی بپردازند.”
مأموریت Chang’e-5 ممکن است به پاسخ دادن به س questionsالاتی از جمله ماه چه مدت در فضای داخلی خود آتشفشانی فعال است و چه زمانی میدان مغناطیسی آن – که کلیدی برای محافظت از هر نوع حیات در برابر تابش خورشید است – کمک کند.
ماموریت
این کاوشگر پس از قرار گرفتن در مدار ماه ، استقرار یک جفت وسیله نقلیه به سطح زمین را هدف قرار خواهد داد: یک فرودگر در زمین حفاری می کند ، سپس نمونه های خاک و سنگ خود را به یک صعود کننده منتقل می کند که با یک ماژول مدار بلند می شود و لنگر می اندازد.
در صورت موفقیت ، نمونه ها به یک کپسول برگشتی منتقل می شوند که آنها را به زمین بازمی گرداند.
طی دهه آینده ، چین قصد دارد یک ایستگاه پایه رباتیک ایجاد کند تا اکتشافات بدون سرنشین را در منطقه قطبی جنوب انجام دهد.
این قرار است از طریق مأموریت های Chang’e-6 7 و 8 تا سال 2020 توسعه یابد و قبل از فرودهای سرنشین دار تا دهه 2030 گسترش یابد.
چین قصد دارد تا سال 2030 نمونه هایی از مریخ را بازیابی کند.
در ماه ژوئیه ، چین در اولین مأموریت مستقل خود به یک سیاره دیگر کاوشگر بدون سرنشین را به مریخ پرتاب کرد.
