مدونا در رامک سال 1987 Who’s That Girl. عکس: Moviestore / Rex / Shutterstock

مدونا در ساخت فیلم بیوگرافی خود بسیار درگیر است: مسلماً ، ما می توانیم با نوشتن فیلمنامه و کارگردانی فیلم ، به تصویر کاملی از شخص معروف این شهر نزدیکتر شویم. ؛ به همان اندازه ، این می تواند منجر به تمرینی شود که فاقد درون نگری و انتقاد از خود باشد. ژانر بیوگرافی در بهترین زمانها به سختی پرواز می کند: قالب به جای ایجاد یک گزاره کاملاً هنری ، پیشنهادی کاملاً هنری را ارائه می دهد ، بلکه به خطوط داستانی متمرکز می شود که در اطراف پیشرفت های اصلی زندگی هنرمند است. البته هر فیلمی نباید از این مدل پیروی کند ، اما من آنجا نیستم ، نگاه بسیار ناجور تاد هینز به زندگی و موسیقی باب دیلن ، از نظر دور زدن واقعیت های ناب و تجزیه مرد در آن جالب تر بود. قلب را به چندین شخصیت تبدیل کنید.

یک علامت هشدار دهنده دیگر البته از زندگی قبلی مادونا در سینما ناشی می شود که حداقل نتایج متفاوتی داشته است. گرچه اولین بازیگری وی در فیلم “به دنبال جستجوی سوسن” با شور و شوق زیادی روبرو شد و برنده گلدن گلوب برای “اویتا” شد ، اما مدونا همچنین در مورد فیلم مورد لعن و نفرین قرار می گیرد: او برنده تعداد رکورد جوایز رازی برای او شده است اجراهای روی صفحه در موارد متوسط ​​مانند “چه کسی آن دختر” است و “بهترین چیز بعدی” و “پروژه حیوان خانگی او” است توسط مطبوعات وحشی شد. به نظر می رسد مادونا در مورد فیلم ناراحتی ایجاد می کند: او حضور کم ندارد ، اما او تلاش کرده است تا یک اجرا را متعهد کند ، و همیشه به نظر می رسد که خودش بیش از دیگران ظاهر می شود.

در اینجا یک پارادوکس وجود دارد که مدونا احتمالاً یکی از هنرمندان دیدنی در زمان خود بوده است و فیلم های موسیقی و حرفه او توانایی استفاده از تصاویر را به طرز جالب توجهی اثبات می کنند. وی همچنین به طرز مشهوری توانایی تغییر و اختراع مجدد خود را در طول سالها ، اغلب با استفاده از تصویر متحرک نشان داده است. کارگردانانی مانند دیوید فینچر ، کریس کانینگام و جوناس اکرلوند در فیلمبرداری وی ظاهر می شوند. حداقل سه ویدیوی موسیقی او (Mary Lambert’s Like a Prayer، Fincher’s Vogue و Cunningham’s Frozen) آثار شاخصی هستند که تا امروز نیز شناخته شده و مورد اشاره قرار گرفته اند. Vogue به کارگردانی دیوید فینچر

همه اینها ، من فکر می کنم ، پیشگویی خوبی برای پروژه بیوگرافی مدونا است: کارهای ویدئویی او و تلاش های او برای ایجاد شمایل نگاری از خودش ، از لباس ها گرفته تا کتاب جنسی ، موفقیت آمیز است زیرا آنها خود مادونا هستند. این هنرمند برای هنرمندی که همیشه بسیار قاطعانه بر تصویر خود مسلط بوده ، فرصتی را برای خلق اثری فراهم می کند که به میراث شخصی او می افزاید. ممکن است این فیلمی که به دست ما می رسد ، گرچه ماهیتاً تبلیغاتی است ، اما آنچه در مورد دستکاری تصویر توسط مدونا نشان می دهد بسیار مجذوب کننده است. از این گذشته ، او موضوعی است که بیشتر درباره آن آگاهی دارد. اگرچه موسیقی او قاطعانه از کارهای شخصی دور می ماند ، اما همه فیلم های وی بر روی خودش است. اینکه او در این فیلم بازی نخواهد کرد یک جایزه است.

سازنده فیلم ، مارك كازینز در مورد هیجان خود در توییتی افزود: “كتابهای زنده می توانند عالی باشند: جودوروفسكی ، فلینی ، واردا ، بیل داگلاس ، یوسف چاهین ، سارا پولی ، جوان هوگ. خیلی های دیگر. ” با گذشت از این واقعیت که این هنرمندان قبل از این که به زندگی خود بپردازند ، به عنوان سازنده فیلم هزینه های خود را پرداخت کرده اند ، در مورد نحوه شخصی سازی خصوصیات قبلاً نادیده گرفته شده در یک هنرمند ، می توان حرفی زد. داستان های پولی که می گوییم اعتراف آمیز است اما لغزنده نیز است ، از ایستاده استفاده می کند و خطوط ساخت خودکار را تار می کند: اگر مادونا از این به عنوان تمرینی در افسانه سازی استفاده کند ، ممکن است توانایی های فیلم سازی او به اوج جدیدی برسد.