جنگ جهانی در مجسمه

این است که در مورد آزادی ؟

Tocqueville ناظر از سه عمل انقلاب (1789, 1830 و 1848) نیز اشاره کرد که این درایو برای برابری پیشی که برای آزادی یک بینش عمیق است که بسیاری از محافظه کار یا لیبرال مفسران تصمیم به فراموش کردن[1]. هیچ کس وزن آن تا امروز به عنوان آنها نیست وزن در هر انقلاب یا نه جایگزین نخبگان است که واقعا بیشتر قادر به ارائه اخلاقی عام تر از ancien رژیم. اکثر سابق کشورهای استعماری حکومت kleptocrats امروز آیا آنها دموکرات و یا autocrats و توضیحی قدرت استعماری میراث از دست داده است برخی از آن درخشش [2].

آن را خوب است به از بند باز کردن ملی و اجتماعی liberations اما رادیکال تر آنها سریع تر آنها ایجاد اشکال جدیدی از انقیاد. فساد و جایگزین, پیر شکاف به عنوان مهمترين منبع جهانی از تبعیض است. ما این را در علوم سیاسی اولویت سیاست: همه چیز در مورد قدرت که دارای قدرت تولید فرصت های اقتصادی. چگونه بسیاری از کسانی که محاصره مجسمه می خواهید اخلاقی عام و چگونه بسیاری فقط می خواهید برتر وضعیت خود را ؟ پاسخ متفاوت بوده و از یک کشور به کشور دیگر و از یک گروه به گروه اما هر هدف ناظر ملی و اجتماعی liberations زمان ما شکست نمی تواند متوجه است که آنها بیشتر از تولید و وضعیت جدید گروه به جای از بین بردن وضعیت مبتنی بر جوامع است.

لیبرال رسانه های غربی این روزها می دهد اما این تصور که ما شاهد یک اصل جهانی تلاش برای اخلاقی ارزیابی میکنید ؟ آنها همچنین ممکن است در انتظار مردی که بازیابی توپ راگبی شمع به قطع آن را به شکلات مانند جداول به دیگران مساوی به اشتراک گذاری به جای به ثمر رساند.

ضد استقرار روانشناسی

بنابراین من خودداری می کنند زمانی که مجسمه ها یک بهانه و به عنوان مثل به بحث در مورد شایستگی های فردی مجسمه ها و شخصیت های فردی و توجيهات پس از کلی رانندگی نیاز به کمی انگیزه بیشتری نسبت به وجود در حال حاضر تبعیض خود را. به عنوان یک روانشناس اجتماعی آن است که غیر ممکن است با این حال متوجه چگونه کمی رفتار ما تکامل یافته از دیگر ضد استقرار حرکات برخی از صدها سال است.

اروپا اصلاحات که انتقاد کلیسای کاتولیک برای ترویج خرافات و فساد و قتل عام مجسمه های مذهبی: شما هنوز هم می توانید ببینید این امروز از انگلستان به آلمان و زخم در سمت چپ توسط این progressivism حاوی به همان اندازه عمیق بربریت. روشنگری نمایندگان که انقلاب فرانسه سر بریده پادشاهان نوتردام و نابود غول از سردخانه کلیسای سنت دنیس. در جنگ داخلی اسپانیا از قرن گذشته مروج برابری و سکولاریسم قتل عام یک نمره عیسی Virgos, شوالیه, prelates فرشتگان و مقدسین کلیسا با شکوه که آنها کاهش می یابد به خراب کردن. روسیه در اوایل قرن بیستم رمان نویسان چپ فراموش نشدنی به حساب سرف که در آغاز خود را آزادی پس از انقلاب بلشویکی با از بین بردن سر مرد, جوانان برهنه از پارک خود را ویران ستمگران' قصرها. در قرن بیست و یکم بنیادگرایان اسلامی در آسیا و آفریقا و خاور نزدیک تخریب آثار باستانی و شهرستانها به سادگی به عنوان نمادهای غربی ارزش سیستم اگر چه تمدن تولید شده است که پالمیرا یا تیمبوکتو به مدت طولانی رفته بودند و کاملا متفاوت از دیگری است.

ما باید با این حال تایید این رفتار در قرن بیست و یکم? شما می توانید درک اصلاحات جانبی با فرانسوی و یا اسپانیایی جمهوری خواهان بود در برابر بردگی و مترقی و هنوز موفق به دیدن روشنفکر و منطقی در کنار حمله به مجسمه.

بدهبستان

بلکه یکنواختی رفتار از چپ به راست و از سکولار به بنیادگرای که قابل توجه است و به اعتقاد من نه مثبت. ما نمی توانیم بازنویسی تاریخ در هر لحظه به آن را عادلانه: این ایده خطرناک است ناکجاآباد. آنچه ما از آن ساخته شده است آنچه که ما قبل از اینکه به عنوان یک کلیسای گوتیک رشد کرده است بیش از یک مشتق از زبان لاتین گروه کر که ایستاده بود در دو باقی مانده ستون روم معبد خود قرار داده شده بر روی یک پایه و اساس نوسنگی مردم است. ما می توانیم حتی اگر نوسنگی مردم ساخته فداکاری انسان یا رومی تا به حال برده و یا در طول مشتق از زبان لاتین در برابر کلیسای سوخته مرتدان و غیره و غیره – حذف این پایه به دلیل پیشرفته ترین معماری بیان گوتیک برج استوار بر روی آنها. T. S Eliot نوشت: به درستی که:

زمان حال و زمان گذشته
هر دو شاید در حال حاضر در زمان آینده
و زمان آینده موجود در زمان گذشته.
اگر تمام زمان تا ابد در حال حاضر
در تمام دوران است unredeemable.

ما نمی توانید به پاک کردن تاریخچه پس از خودمان مانند استفان کینگ Langoliers که از لحاظ جسمی بلعیدن جهان قبلی دوم تا راه را برای یک جریان است.

البته یکی ممکن است می گویند که مجسمه حق جذب سیاسی و خشم و از آنجا که آنها شده اند هدف از شدید سیاسی دستکاری. های مختلف سیاسی رژیم هموار خود را با مجسمه. در این فیلم خداحافظ لنینبزرگ 20 متری مجسمه ولادیمیر ایلیچ است تخلیه در سراسر برلین افق توسط یک هلیکوپتر سیگنالینگ تغییر رژیم است. در زندگی واقعی سه سر مجسمه قطع شد و به خاک سپرده شد برای چند سال در یک جنگل در براندنبورگ. اخیرا لنین سر حفر شده بود و قرار داده شده در یک موزه جدید در اشپانداو ارگ در شرکت های عاشقانه پرتره از این تاریخی رهبران Whilhelmian ملی-سوسیالیستی و بسیاری دیگر از مجسمه فاصله در امتداد یک کوچه در Tiergarten پارک. مورد علاقه من است بی سر شوالیه که با دقت دارای کلاه ایمنی خود را در زیر بازوی خود را. شما می توانید یک انتخاب در تصاویر.

یکی می تواند و باید تغییر توضیحات از مجسمه ها و یا محل خود را و یا ساخت مجسمه های, اما به قطع سر از آنهایی که قدیمی و از آنها بخواهید برای نابودی از گذشته به نظر نمی رسد مترقی به من.

از طرف

هر یک از ما است که به نام متاسفانه به طرف در هر انقلاب است.

من را به خود جلب و به سمت مجسمه عمدتا به دلیل من نمی خواهم آنچه را که حمله به مجسمه می کند به مردم است. هر کس ضربات تا یک بنای تاریخی و یا روابط طناب دور گردن مجسمه به هر دلیل نمی پیشبرد تمدن اما عود به پیر الگوهای رفتاری است که باید بشریت را واقعا افتخار می کنم.

شما نمی تواند آشکار برای پیشرفت و عمل به هر اجنبی را انجام داده اند صدها سال پیش. ما باید بین مجسمه ها و جمعیت هایی که به آنها حمله نمی کند چرا که هر مجسمه لزوما شایسته اما از آنجا که هر مردی که ذوب می شود به یک جمعیت است که یک مرد از دست رفته برای تمدن. ما باید حرکت مبارزه با تبعیض بر روی جبهه های دیگر از مجسمه.

[1] de Tocqueville, A. (1954). Democracy in America: The Henry Reeve متن به عنوان کشیش توسط فرانسیس بون در حال حاضر بیشتر اصلاح و اد. با تاریخی, مقاله, سرمقاله یادداشت ها و کتابشناسی توسط فیلیپس Bradley. فهرست کتاب: 6

[2] Tocqueville الکسیس د (1967). L ' Ancien Régime et la انقلاب پاریس : afnews info, coll. "Folio" : 317

[3] Mungiu-Pippidi, A. (2015). تلاش برای حکومت داری خوب. چگونه جوامع ساخت کنترل فساد