یک جاده (برچسب)
20 نوامبر 2020 (منتشر شد)
9 ساعت
تولیدات lo-fi و claustrophobic واقعاً به موسیقی اضافه می کند و هنگامی که آنها به دنده های بالا می روند – همانطور که چندین بار انجام می دهند – یک شیار الهام بخش و کشنده الاغ ایجاد می کنند.
وقتی Rivers Meet در اطراف Grace & Aaron Bond ساخته می شود ، آواز او و گیتارهای او. موسیقی Blues / rock است و آهنگ های آنها قصه ها را بازگو می کنند و نوعی روایت غم انگیز تعقیب و گریز را فرا می گیرند. آنها از برخی تکنیک های کلاسیک آنالوگ در تولید استفاده کرده اند که صدای دندانه دار و سخت آنها را کاملاً منطبق با استعدادهای فردی به آنها می دهد.
آهنگ افتتاحیه “Did I Break The Law” با بسیاری از اسلاید های آرون که در برابر طبل های آدام بوورز و خواننده های گریس قرار گرفته بود ، زمینه بسیاری از آلبوم را فراهم می کند. حس تعقیب و گشت و برگشت به بالای شانه شما وجود دارد ، این تعداد از ابتدا تا انتها دارای قدرت عالی و سنگهایی است.
“Bound For Nowhere” تاریک و متناسب با صدای گریس با صدای تند و تیز خواهانه است. حسی که او از گرفتار شدن در یک تعقیب و گریز مداوم احساس می کند واقعاً احساسی را که شنیده از آنچه می خواند به شنونده القا می کند – شاید آهنگ مورد علاقه من در آلبوم.
من همچنین “من سقوط کرده ام” را خیلی دوست دارم. یک تصنیف قوی و احتمالاً شدیدترین آهنگ آلبوم با مقداری ویولن ظریف از گریس در پشت آوازهای پرشور و طبل های بی روح او.
در اینجا از این دوازده آهنگ ضعیف وجود ندارد ، آنها در موسیقی خود سایه و رنگ ایجاد می کنند ، ریتم های تکان دهنده ای ایجاد می کنند و علاقه زیادی به موسیقی آنها دارند.
از بسیاری جهات ، این اولین نمایش کلاسیک است که بهترین ایده ها به بار می نشیند. قطعاً یکی از گروههای جدید بهتری که امسال شنیده ام.