توسط مارشال کوریا


با گذشت یک دهه ، صنعت فناوری اطلاعات هند شاهد چندین امواج بوده است که عصر اختلال فناوری را به سمت تحول مشخص می کنند. دهه ای بود که “تحول دیجیتال” کلید واژه ها بود و بخشهای دولتی و خصوصی را فرا گرفت و به توسعه ، رقابت و موفقیت در مشاغل کمک کرد. در حقیقت ، دهه گذشته پروژه های دولتی دولتی مانند Aadhaar و GST به اجرا درآمد ، همه اشاره به جهش دیجیتالی کشور داشت.

با ورود به دهه جدید ، س reallyال واقعاً این است که چگونه مشاغل از قابلیت های جدیدی استفاده می کنند که به آنها کمک می کند چابک ، مشتری محور ، نوآور و همزمان حساس به هزینه باشند. همچنین ، تغییرات مداوم فعال شده توسط تحول دیجیتال ، نه تنها بر مدل های عملیاتی و استراتژی های تأمین اطلاعات فناوری تأثیر می گذارد ، بلکه فرایندهای داخلی و میراثی را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. بنابراین ، در چنین سناریوی پویایی ، صنعت به دنبال معماری IT باز است تا از رقابت جلوتر باشد و به مرز بعدی – رهبری دیجیتال برسد. در اینجا بهترین گرایش هایی وجود دارد که آماده ایجاد ارزش واقعی برای مشاغل است و به آنها کمک می کند تا در دهه جدید سطح خود را بالا ببرند:

تصویب رویکرد چند ابر ابر ترکیبی
در حالی که استقرار ترکیبی و چند ابری در صنایع مورد توجه قرار می گیرد ، سازمان ها به یک استراتژی ابر ترکیبی نیاز دارند که به توسعه دهندگان آنها قدرت می بخشد. از آنجایی که سازمان ها برای افزایش تجارب مشتری ، تجارت خود را دیجیتالی می کنند ، سازمان ها به بستری نیاز دارند که به توسعه دهندگان امکان می دهد برنامه هایی را که پاسخگوی نیازهای امروز و فردای کسب و کار هستند ، طراحی و استقرار دهند. در نتیجه ، صنایعی مانند بانکداری ، تلفن ، تولید ابر ترکیبی را بر اساس استانداردهای باز اتخاذ می کنند ، زیرا فناوری باز به آنها آزادی و انعطاف پذیری می دهد تا از بین پالت های رو به رشد ابزارهای توسعه مانند زبان های برنامه نویسی ، پایگاه داده ها و وب سرورها – و برنامه های آنها را آزمایش کنید ، بدون اینکه نگران زیرساخت باشید.

پذیرش ظرف و kubernetes محبوبیت بیشتری پیدا خواهد کرد
از آنجا که ماهیت برنامه ها پیچیده تر می شوند ، انتظار می رود که پذیرش ظرف در تمام مراحل چرخه عمر برنامه (توسعه ، آزمایش و تولید) رشد کند. اغلب برنامه ها روی سیستم توسعه دهنده ای متفاوت از محیط تولید نوشته می شوند و منجر به بروز مشکلاتی در هنگام انتشار می شوند. کانتینرها به توسعه دهندگان و سازمان ها کمک می کنند تا با ایجاد یک محیط سازگار توسعه ، برنامه های بومی ابری را که می توانند در هر مکان اجرا شوند ، سریع توسعه داده و تحویل دهند. کانتینرها محیط های خودبخودی هستند که به توسعه دهندگان اجازه می دهد برنامه ها را از یک سیستم عامل بسته بندی و جدا کنند و این امر باعث می شود آنها به راحتی در محیط های مختلف قابل حمل باشند.

کانتینرها دارای وزن کم و دارای تراکم بالا هستند و به بسیاری از آنها امکان میزبانی از همان ماشین مجازی یا سرور فیزیکی را می دهد و باعث می شود مرکز داده کارآمدتر و مقرون به صرفه باشد. همچنین ، گرایش به سمت چند ابر به معنای این است که مشاغل نیاز به انتقال داده ها و برنامه ها از طریق ابرهای مختلف دارند. در نتیجه ، استفاده از کانتینرها در kubernetes برای ساخت برنامه های بومی ابر تصمیم درستی خواهد بود.

تبدیل از یکپارچه به ریز خدمات
قبل از انقلاب دیجیتال ، بسیاری از برنامه های کاربردی اساسی برای فعالیت های تجاری و رشد درآمد با در نظر گرفتن تجربه دیجیتال طراحی نشده اند. این برنامه ها به صورت یکپارچه های بزرگ ، چند منظوره و کاملاً مضاعف ساخته شده اند ، که در آن اجزای مختلف ، بدون توجه به محیط فناوری ، در یک سطل واحد ترکیب می شوند. به عنوان مثال ، یک برنامه تجارت الکترونیکی به طور کلی شامل رابط کاربری وب ، کاتالوگ محصولات ، سبد خرید ، توصیه های محصول ، رتبه بندی و بررسی محصولات ، سیستم پرداخت و سایر اجزای مورد نیاز برای خرید در وب سایت تجارت الکترونیکی است – همه در یک مورد . همزمان با پیشرفت اولویت های کاری ، شرکت ها همچنان تغییرات و ویژگی های جدید مورد نیاز مشتریان خود را شناسایی می کنند. از آنجا که چابکی ، انعطاف پذیری و امنیت برای ادامه رقابت برای سازمان ها بسیار مهم است ، برای کسب و کارها ضروری است که برنامه های یکپارچه خود را با تجزیه آنها در برنامه های کوچک کوچک که می توانند به صورت مستقل در ابر بسته بندی و مستقر شوند ، مدرنیزه کنند.

از بین بردن سیلوهای اتوماسیون
مشاغل امروزی با هزاران سیستم عامل ، سیستم ، فرآیند ، برنامه و برنامه در اختیار افراد قرار گرفته اند. اکثر سازمانها در تلاشند تا همه اینها را به یکپارچه ترین روش مدیریت کنند ، بنابراین منجر به ایجاد یک فضای چندپارچه و لکه دار می شوند. در چنین شرایطی ، IT با همکاری چندین تیم و کاهش زمان حل مشکلات با اجرای فرهنگ DevOps نقش بزرگی را ایفا می کند. DevOps با تسریع روند توسعه تا استقرار ، نوآوری را سرعت می بخشد. DevOps در هسته اصلی خود به خودکار کردن کارهای عملیاتی معمول و استاندارد کردن محیط در چرخه حیات برنامه متکی است. به عنوان مثال ، سازمان ها باید از روش های ادغام مداوم (CI) و استقرار مداوم (CD) استفاده کنند ، به طوری که تغییرات در برنامه های آنها می تواند به سرعت و به طور قابل اعتماد ، بر اساس نیازهای جدید و در حال تغییر کسب و کار ، انجام شود. ادغام ذهنیت DevOps به کاهش سیلوها و افزایش همکاری و کارایی کمک می کند.

گارتنر پیش بینی کرده است که هزینه IT IT هند در سال 2020 94 میلیارد دلار خواهد بود که پیش بینی می شود هزینه های نرم افزار حدود 17 درصد باشد و همه اینها در درجه اول با رشد دستگاه های مصرفی همراه است. مشاغل و صنایع مختلف در سفرهای تحول دیجیتال خود در سطوح مختلفی قرار دارند و در نتیجه اولویت های مختلفی به سمت جلو دارند. اما ، همه آنها هدف دستیابی به نتایج تجارت و مشتری مداری از طریق آمادگی دیجیتال را دارند. صرف نظر از صنعت یا اندازه ، هر مشاغلی باید فن آوری ها ، تیم ها و فرآیندهایی را در نظر بگیرد که در کنار هم فرهنگ باز و همکاری محکم تری را تشکیل می دهند.

(مارشال کوریا مدیرعامل Red Hat India است.)