ردیابی تکامل مجوزهای بانکی در هند

1993- به ده بانک جدید بخش خصوصی ، با افزایش شناختن نیاز به رقابت ، روند رو به رشد جهانی سازی و اتخاذ سیاست های لیبرال تر ، با سرمایه گذاران 100 کروری

2001- حداقل سرمایه اولیه پرداخت شده از 100 کرور به 200 کرور روپیه افزایش یافت که پس از توصیه های کمیته دوم ناراسیمام ، لازم بود ظرف سه سال از آغاز کار ، این مبلغ به 300 کرور افزایش یابد.

2004- انتقال بیش از 5 درصد سرمایه پرداخت شده فقط با تأیید قبلی بانک ذخیره. دستورالعمل های متناسب و مناسب نیز از سابقه و یکپارچگی خوب مروجین اطمینان می دهند.

2010- به دنبال مقاله بحث در مورد “ورود بانک های جدید در بخش خصوصی” ، دستورالعمل های نهایی صادر شده در سال 2013 بانک ها را موظف کرد که از طریق یک شرکت هلدینگ مالی غیر عملیاتی کاملاً متعلق به خود (NOFHC) تاسیس شوند. اگرچه خانه های بزرگ شرکتی مجاز بودند ، NOFHC حداقل 40 درصد از حق رای دادن را برای 5 سال قفل داشت. بر اساس این دستورالعمل ها دو بانک ایجاد شد.

2013- مقاله بحث در سال 2013 ، جهت گیری مجدد ساختار بانکی با هدف پرداختن به خط مشی های مختلف صدور مجوز و رهنمودهایی که پس از آن تنظیم شده ، و ادامه دادن مواردی مانند تقویت رقابت ، تأمین مالی رشد بالاتر ، ارائه خدمات تخصصی و بنابراین حتی در حال حاضر، راه را برای صدور مجوز کوچک مالی بانک ها و پرداخت بانک هموار

2016- RBI تصمیم گرفت مجوز شیر را به ساکنان و متخصصانی که دارای 10 سال سابقه کار در امور بانکی و امور مالی هستند صادر کند و خانه های بزرگ بزرگ را فقط تا 10 درصد مجاز می داند که NOFHC برای مروجین فردی یا مروج مستقل که نهادهای گروه دیگری ندارند اجباری نیست

2018- RBI اجازه انتقال داوطلبانه UCB ها به SFB را یک گام به جلو برای ارائه مجموعه کامل محصولات / خدمات ، حفظ رقابت ، افزایش سرمایه می داند.

2019 – صدور مجوز از بانک های مالی کوچک با حداقل سرمایه رأی داده شده / ارزش خالص خالص 200 کرور روپیه ، برای UCB ها ، مایل به انتقال داوطلبانه به SFB ها ، نیاز اولیه دارایی خالص باید 100 کرور باشد ، که برای باید ظرف پنج سال از تاریخ شروع کار به 200 کرور افزایش یابد